De Brigade Piron Veldtochten

Terugkeer naar België en

het Veldtocht van Limburg 3 - 22 september 1944

Op 2 september werd Kolonel Piron op het hoofdkwartier van het XXXe Korps te Beaumetz-les-Loges ten zuidwesten van Arras ontboden. Hij liet zijn voorthollende Groepering achter en meldde zich bij General Horrocks, die hem laconisch zei :
"Morgenavond wil ik Brussel binnentrekken. Onze tanks zullen de weg banen en u zult ons volgen en elke weerstand opruimen die we onderweg zouden tegenkomen".

Als in een droom begon de opmars naar Belgïe met de Gardedivisie. De troepen hadden al twee dagen geen rust gehad, er waren geen wegkaarten beschikbaar, er was nog weinig voedsel en de brandstof was bijna op… en toch voelde elkeen zijn krachten terugvloeien : zij gingen naar huis ! En niet één voertuig moest wegens defect achtergelaten worden! Wel vielen er een paar droog.

Te 16.36 U op de 3e september stak de commando wagen van Kolonel Piron de Belgische grens over te Rongy ten zuiden van Doornik. Brigadier-generaal Stanier van de 231e Britse Brigade drukte hem de hand en zei :
"Ik ben gelukkig en fier u te mogen begroeten uit naam van het Britse leger het ogenblik dat Belgische troepen hun land terug binnentrekken".

De Groepering rukte verder op in het zog van de tanks van de Garde, voorbij Ath en bereikte bij het vallen van de duisternis Enghien, nauwelijks 30 km van Brussel. Op dat ogenblik ratelden de eerste voorhoede-tanks van de Welsh Guards het centrum van Brussel binnen onder een fantastisch onthaal van de dankbare Belgen.

De 4e's morgens nam Kolonel Piron contact met de Burgemeester van Brussel om de aankomst van de Belgische Strijdkrachten in hun hoofdstad aan te kondigen.
En te 15u opende General Adair met een tankeskadron van de Garde de intrede in de stad van Kolonel Piron en zijn Groepering, zegevierend na 4 lange jaren.
De begroeting door een uitzinnige bevolking werd een onvergetelijke ervaring voor alle aanwezigen.

De mannen van wie de familie in een bevrijd deel van het land woonde kregen één of twee dagen uitzonderlijk verlof.

Gezien de snelle opmars doorheen het centrum van het land was dit lang niet voor iedereen het geval. De Groepering voerde enkele opruimingsacties rond Brussel uit.

Op de 8e werd Veldmaarschalk Montgomery op het stadhuis ontvangen en hij reikte onderscheidingen uit aan verscheidene officieren en manschappen voor hun dapperheid in Normandïe. Ook gaf hij Kolonel Piron, die vreesde dat zijn Groepering zou achtergelaten worden en verder gebruikt voor onbelangrijke bewakingsopdrachten, de verzekering dat de Groepering in toekomstige operaties zou ingezet worden.

Op de 11e september verliet de Belgische Groepering Brussel en kwam onder het bevel van de 8e Britse Pantserbrigade, met de opdracht op te rukken naar de streek van Leopoldsburg--Heppen. Vroeg in de namiddag werd het Albertkanaal overgestoken te Beringen in het bruggenhoofd dat door de Nederlandse Prinses Irene-Brigade werd bezet. Te 17.00 werd Leopoldsburg bereikt en werd een kamp met 900 politieke gevangenen bevrijd.

Op 12 september, Carlos MARTIN van de 1ste Eenheid werd gedood (getuigenis)

Tussen de 12e en de 17e trok de Groepering traag op naar het noordoosten. De Groepering-artillerie gaf sten aan een aanval van de Gardedivisie in de streek van Neerpelt. Dan werd de Groepering overgeheveld naar het VIIIe Korps.

Op de 18e kwamen nieuwe bevelen toe :
"Een grote operatie is in voorbereiding. Het XXXe Korps zal oprukken in de richting van de Zuiderzee met de steun van verscheidene luchtlandingsdivisies, terwijl de Amerikanen in de richting van Keulen zullen vorderen. Het VIIIe Korps zal zich tussenin opstellen en geleidelijk optrekken naar de Maas. De Belgische Brigade zal de streek tussen Peer en Bree bezetten. Het Pantsereskadron zal de verkenning naar het Kempisch Kanaal toe beschermen".

Op de 20e veroverde de Groepering Kaulille, Bocholt en Bree en veegde de zuidoever van het kanaalschoon.

Op de 22e zond de 2e Eenheid een gemotoriseerde patrouille uit, die te 18.35 Maaseik, 16 km oostwaarts bereikte. Een patrouille van de 1ste Eenheid bereikte het Zuid-Willemskanaal.

Op de 23e maakte de 2e Eenheid contact met de Amerikanen te Maaseik.

De 24e kreeg de Groepering het bevel op te rukken naar het Zuid-Willemskanaal waar het uitmondt in de Maas. De genie bouwde een brug te Bree.

Gesneuvelden op het Ereveld in België (7)

	BENOOT Marcel Pantsereskadron Gedood op 11 september 1944 te Heppen	"Pantserautobestuurder, werd tijdens de krijgsverrichtingen in Normandië reeds door vijandelijke actie gekwetst; nauwelijks hersteld vervoegt hij zich terug bij zijn eenheid en gaat voort met denzelfden moed en dezelfde bedrijvigheid te toonen als te voren. Werd door een treffer van een antitankwapen in zijn afgebrand rijtuig gedood wanneer hij vooruitrukte in een door het vijandelijk vuur hevig bestreken sector."
	SIMOEN Lucien Pantsereskadron Gedood op 11 september 1944 te Heppen	"Kanonnier radio-operateur heeft sedert het begin van den Veldtocht in Normandië blijk gegeven van een bewonderingswaardige klamte en moed; is op zijn post gestorven wanneer zijn rijtuig werd geraakt door een treffer van een antitankwapen in een door het vijandelijk vuur hevig bestreken sector."
	VAN OPPENS Jozef 3de Eenheid Gedood op 11 september 1944 te Heppen	Zeer moedig soldaat. Is te Heppen (Limburg) gevallen gedurende een hevig bombardement van de door zijne eenheid bezette stellingen."
	DEBEFVE Guillaume 2de Eenheid Gedood op 11 september 1944 te Hermalle sous-Argenteau	Vijandelijke actie op 11 september 1944 te Hermalle-sous-Argenteau
	GOETZ Louis 3de Eenheid Gedood op 12 september 1944 te Leopoldsburg - Heppen	Candidaat-officier vol vuur en moed; heeft zich als vrijwilliger aangeboden om deel te nemen aan een patrouille die met een bijzonder gevaarlijke opdracht was belast. Sneuvelde, door een kogel in het hart getroffen, terwijl hij zich aan het hoofd zijner sectie bevond."
	MARTIN Carlos 1ste Eenheid Gedood op 12 september 1944 te Leopoldsburg - Heppen	"Soldaat van een aanvalspeloton der 1ste gemotoriseerde eenheid, altoos vrijwilliger om op patrouille te gaan. Op 12 september 1944 te Leopoldsburg tijdens het gevecht gesneuveld. "
	ROMBAUTS Frans 3de Eenheid Gedood op 21 september 1944 te Caulille	"Zeer moedig soldaat. Heeft in verscheidene omstandigheden blijk gegeven van koelbloedigheid ; geacht door oversten en makkers. Op het Ereveld gesneuveld te Caulille gedurende den aanval van zijn peloton uitgevoerd op een vijandelijke stelling."