Sdt Petrus Heirman
1ste Compagnie – Dispatch Rider
Stamnummer : 0926

     Petrus Heirman is geboren te Sint-Niklaas op 23 augustus 1921. Op 14 mei wordt in Sint-Niklaas door burgemeester Heyman de oproep van de regering - alle mannen tussen 16 en 35 jaar moeten zich naar Ieper begeven- verspreid. Hier begint voor Petrus een avontuur dat 5 jaar zal duren.

     Op 16 mei 40 vertrekt hij aan het verzamelpunt op de grote markt samen met zijn vriend Willockx en 3 andere Sint-Niklazenaren (Verhagen, De Greyt en Reyns) naar Ieper waar zij in de late namiddag toekomen. Daar heerst grote verwarring en alle opgeroepenen (de zg CRABs) en ook andere vluchtelingen worden direct naar Poperinge doorgestuurd. Maar de Fransen hebben de grens gesloten. ’s Anderdaags geraakt de groep geleid door Prosper op een goederentrein waar ze na een paar dagen afkomen gezien die niet vooruitkomt door de Duitse Stuka aanvallen. Daarom te voet verder en op 21 mei bereiken ze - ondertussen uitgehongerd- toch Calais. Dan gaat het te voet verder over Boulogne-sur-mer naar Etaples (Le Touquet). Ze kunnen niet verder door de Duitse omsingeling en moeten terug naar Calais. De Britten verbieden hen nu de stad te verlaten. Tijdens de bombardementen vluchten ze naar de haven en geraken –zonder te betalen – aan boord van het Noorse vrachtschip Leka dat propvol vluchtelingen zit. Bij het buitenvaren zien ze een ander vrachtschip met vluchtelingen kelderen door de Duitse Stuka’s. Iedereen denkt dat het schip hen naar Zuid-Frankrijk zal brengen maar na drie dagen heen en weer varen op het Kanaal (alweer zonder eten of drinken) belanden zij in de Engelse haven Southampton. Na een medisch onderzoek worden de vluchtelingen op een trein gezet naar Londen en na een driedaags verblijf in een opvangcentrum in Wimbledon wordt Petrus samen met de vier andere Sint-Niklazenaren opgevangen door een gastgezin (Miss Howe) in Chiswick. (even buiten Londen, niet ver van de huidige nationale luchthaven Heathtrow.) Hij krijgt er een baan in een hotel te pakken. Daar werkt hij voor kost, inwoon en wat luttele ‘nickels and dimes’ tot eind december 1940 tot de Belgische regering in Londen hem oproept voor militaire dienst.

Petrus komt na zijn inlijving via Eaton Square (Londen) ook in het Belgische kamp te Tenby (Wales) terecht waar hij zijn infanterieopleiding krijgt en deel uitmaakt van het 1ste Bataljon Fuseliers. 16de peloton. ( tot het 16de peloton behoorde tevens de latere Luitenant-generaal Matton en Generaal-majoor Van der Veen).

Foto links: het 16de peloton in opleiding.

Hij is overigens niet de enige Sint-Niklazenaar. Oa ook Badts, de gebroeders Cockelbergh, Willockx en Van Oppens zijn al aanwezig in Tenby maar ingedeeld in andere pelotons. Bij de reorganisatie onder Luitenant-kolonel Piron begin 1943 in Clacton-on-Sea is Petrus eerst riffleman in de eerste onafhankelijke Compagnie en nadien Dispatch Rider. Petrus, die door iedereen ‘Black Peter’ genoemd wordt vanwege zijn pikzwart haar heeft ook schilderscapaciteiten en wordt dikwijls ingezet om allerlei taken uit te voeren zoals figuren op schietschijven aanbrengen.

Foto links: rustperiode tijdens de oefeningen in Engeland.

Veldtochten, reorganisatieperiode, Nederland en de bezetting van Duitsland

Een Duitse krijgsgevangene reinigt de moto van Petrus tijdens de rustperiode van de Brigade in Brussel (Klein Kasteeltje,  4-10 september 1944).	Foto genomen op dezelfde plaats als deze hierboven Petrus Heirman uiterst rechts

Petrus is Dispatch rider in de 1st Coy en vervult daar zijn taak tijdens de verschillende veldtochten van de brigade van 8 augustus tot 17 november 1944.
( Normandië, België en Nederland). Bij de reorganisatie van de brigade gaat hij met de Coy mee naar Leuven en eind december 1944 naar het Waasland voor de vorming van de eerste Infanteriebrigade. Na de training van de nieuwkomers in België gaat het begin april 1945 naar Nederland ( 2de Nederlandse veldtocht). Tijdens de 2de Nederlandse veldtocht maakt hij deel uit van de verkenners (Recce) van het 1ste infanteriebataljon en is er als eerste bij als de Duitsers zich rond 5 mei 45 overgeven en moeten ontwapend worden. Vanaf mei gaat ook zijn tocht naar de streek ten zuiden van Dortmund (Duitsland) om deel te nemen aan de bezetting.

Demobilisatie

     Op 15 augustus 1945 wordt Petrus samen met andere “anciens” die in Groot-Brittannië waren gestart gedemobiliseerd. Na vijf jaar en drie maanden afwezigheid keert hij huiswaarts. Net zoals de andere vergeten mannen van de brigade ontvangt hij later de welverdiende medailles.

En het leven gaat verder...

Petrus huwt en sticht een gezin, werkt eerst als schilder en later als bediende op de Rijksdienst voor maatschappelijke zekerheid. In zijn vrije tijd schildert hij tientallen prachtige olie werkjes. Hij houdt ze allemaal voor zichzelf. Hij overlijdt op 89-jarige leeftijd op 10 december 2010.

Luitenant-generaal Piron op bezoek in Sint-Niklaas ‘shaking hands’ met een van zijn oudgedienden Petrus Heirman.

John Verhagen