Louis is geboren in Sint-Niklaas op 31 december 1923. Op 10 mei 1940 valt de Duitse Wehrmacht België binnen. Op 16 mei vertrekt Louis in Sint-Niklaas naar Ieper per fiets samen met zijn broer Alouis, die 5 jaar ouder is. Hiermee geven zij gevolg aan de regeringsoproep waarbij alle mannen tussen 16 en 35 die niet “onder de wapens” zijn zich naar Ieper moeten begeven teneinde later te kunnen opgenomen worden in het Belgisch leger. maar zoals voor velen loopt het anders. In die grote verwarring geraken ze samen met nog 3 andere Sint-Niklazenaren (Roger Daelman en Charel Van Haevermaet en Van Oppens) in Noord-Frankrijk. Half verhongerd en uitgeput van het vele rondzwerven komen zij op 23 mei in Calais aan waar ze met een kleine Britse motorboot meekunnen. Op die manier zijn ze enkele uren later in Engeland (Folkstone). Zijn broer Alouis die al zijn papieren is kwijtgeraakt(oa zijn identiteitskaart en het oproepingsbevel van de burgemeester) wordt eerst nog een tijd vastgehouden en ondervraagd door de Britse veiligheidsdienst. But all ends well: de groep wordt naar London overgebracht en krijgt onderdak bij Miss Witley (zie foto hieronder) in Hampstead (London). Het huis wordt later nog getroffen door een bom maar niemand geraakt gelukkig gewond. Hierdoor krijgt de groep onderdak bij de Familie Giles, een paar huizen verder. Louis’ broer neemt in december 1940 dienst in het pas opgerichte Belgisch leger in Tenby. Louis blijft werken als puinruimer van gebombardeerde woningen in Londen.

Vlnr Louis Cockelbergh, een Britse juffrouw, Van Haevermaet (die in de marine dienst neemt en officier wordt.), Miss Witley en dochter, Alouis Cockelbergh, Van Oppens en de kleine Roger Daelman die ook bij de marine gaat.

Maar het alleen-zijn is hij snel beu en op 10 april 1941 neemt hij ook dienst. Bij de inlijving staat voor hem nog een jonge kerel, de latere generaal Tabary. Louis wordt opgeleid tot infanterist en beleeft de reorganisatie begin 1943 onder het commando van majoor Piron. Zo wordt hij ingedeeld bij de 3 Coy 3de aanvalspeleton 3de sectie, samen met nog andere Sint-Niklazenaren waaronder Eduard Badts (die op 26 augustus 1944 zwaar gewond wordt in Foulbec), Prosper Willockx ( de vader van de huidige burgemeester van Sint-Niklaas, tevens minister van staat), zijn broer Alouis (die ook gekwetst wordt in Foulbec) en de onfortuinlijke Van Oppens (die op 11 september 1944 zal sneuvelen in Limburg).

Foto links: Louis in 1942. Foto rechts: de gebroeders Cockelbergh: Louis en Alouis.

Louis is er bij als de “brigade Piron” op 7 augustus 1944 voet aan wal zet in Courseulles en Arromanches ( Normandie). De dagen in Sallenelles blijven voor altijd in zijn geheugen gegrift. Naast de verkenningspatrouilles en beschietingen zijn er ook de lastige muggen. Als eenvoudig soldaat maakt hij van 17 tot 26 augustus de bevrijding van de Côte Fleurie mee maar ondervindt ook in Foulbec dat de oorlog geen pretje is. Hij maakt deel uit van het derde peloton van Luitenant Van Cauwelaert als ze op 26 augustus onder hevig Duits vuur vallen in Foulbec. Wanneer Badts zwaar gekwetst wordt afgevoerd neemt hij op bevel van de luitenant tijdelijk de derde sectie over. Louis houdt er alleen een vernield geweer aan over. Als bij wonder is een schrapnel op zijn geweer terecht gekomen, enkele centimeter hoger of lager had hem zijn leven gekost.

Dan volgt de tocht door Noord-Frankrijk en de onvergetelijke bevrijding van Brussel op 4 september. Met enkele dagen verlof voor de boeg probeert hij Sint-Niklaas te bereiken maar dat lukt niet: op dat ogenblik is Gent en Sint-Niklaas nog niet bevrijd. De Britse soldaten laten hem uiteraard niet door en hij moet onverricht ter zake terug naar Brussel. Maar niet voor lang want op 11 september gaat de brigade richting Limburg. Louis is getuige wanneer zijn stadsgenoot Van Oppens bij een beschieting om het leven komt.
Ook bij de eerste Nederlandse veldtocht is hij van de partij en beleeft met zijn pelotonsgenoten soms zware momenten aan het kanaal van Wessem. Maar door zijn nieuwe job als dispatch- rider is hij toch regelmatig van het front weg.

Na de reorganisatie van de brigade, wordt Louis aangeduid als instructeurmotorrijder en komt zo in Leopoldsburg terecht. Voor hem géén tweede Nederlandse veldtocht. Hij is er niet rouwig om en op 7 augustus 1945 volgt zoals voor vele veteranen die in Tenby hadden dienst genomen, de demobilisatie. Louis keert terug naar zijn geboortestad en sticht een gezin. Van 1948 tot1951 emigreert hij met zijn echtgenote naar Canada waar hij dankzij de goede kennis van de taal snel in stadsdienst aangenomen wordt. Ze beleven daar een mooie tijd maar heimwee is te groot en ze keren terug naar Sint-Niklaas. Louis is tot op heden een trouw lid van de verbroedering Antwerpen en de Wase vriendenkring brigade Piron.

4 September 2011. Sint-Niklaas-Waas. Louis Cockelbergh met de 1ste Korporaal-Chef Patrick Robbens van het Bataljon Bevrijding - 5de Linie in Battle-Dress van de Brigade Piron	7 September 2011. Thorn (NL). Louis Cockelbergh

Sint-Niklaas, 4 September 2011